her savaştan bir yara taşımak

bugün günlerden pazartesi..hafta sonu tatili ardından ülkem iş başında..

buralarda böyle aylaklık yapıyor gibi görünüyorum..evet hakkınız var..ben orta okulda sanat edebiyatla tanışalı beri, orta okulda yedi sayı edebiyat dergisi çıkaralı beri entellektüel olmak istedim..üniversiteye hazırlanma motivasyonum da, kazandığım kırıkkale üniversitesi siyaset bölümünü bırakıp istanbul'a kapağı atmamın da yegane motivasyonu entellektüel olmak istememdi..

entellektüel olamadım mı.. oldum.ama para etmedi..ama sadece para etmedi..aylaklık değil o yüzden benimki..fikir ve düşünce de yapılması gerekenler vardı bu ülke de ve ben onu yaptım..düşünsel felsefi sorunlara çözümler bulmaya çalıştım..amacıma ülke olarak ulaştık..o yüzden her savaştan bir yara var benim kalbimde ama manevi..

işte son savaşı barış pınarı ile verdik..savaştan hoşlanmadığım aşikar ama mecbur kalındı..o zaman en ala savaşçı oluveriyordum zaten..dokuzunda başladık dokuz gün sürdü..bu müdahale bölgedeki sorunlara yeni diplomatik imkanlar kazandırdı..abd rusya, üstü ötrülü olarak avrupa, iran ve araplar desteği ile..konu diplomasiye kanalize edildi..bundan tüm dünya ve insanlar kazanacak bence..

terörün en korkunç yanı yüzde doksanın gizli olması..yani eylemlerin ölçeği militan sayısı çok sınırlı ama etkisi dünyayı felç edecek ölçüde..terörizm ise çok daha yaygın bir vaaka. o yüzden terör sorunu ne elli atmış bin pyd'li teröristle sınırlı ne de on beş bin daeş'li ile..

tüm dünya insanları değil, hz. Adem'den bu yana yaşamış tüm insanlığı melekleri ve Hakkın nusretini seferber etmeden bu sorun çözülemez-di..çözüldü mü?

çözüm yolunda olduğumuzu düşünüyorum. bilmem anlatabiliyormuyum.

selam tüm suriyeli kardeşlerime ve mehmetçiğe..asker selamıyla.