ankaranın banliyolarında yetişmek

bugün seçimin harareti geçti gibi..başkanlık sistemi ile siyasetin gündemde alt sıralara düşeceği öngörüm bu seçim sonuçları ile boşa çıktı..evet sistemin içinde siyasetin gündemde fazla kalmamasına yönelik özellikler vardı..aşırı politize olan bir toplumda ortaya çıkacak sakıncaları gidereceğini düşünüyordum..ama ittifak kurma özelliğiyle sistem muhalefeti politikaya meşru şekilde dahil etti..artık her sorun her konu konuşulacak ve demokratik ve meşru siyasi yollarla politikaya yansıyacak..yani aktiflik kazandı siyaset kurumu..bu iyi aslında..

bunları düşünürken yine yeni güne hazırlanıyorum..internetteyim..hesaplarım açık.müzik dinliyorum..dinlediğim bir müzik bana ankaranın banliyolarında arka sokaklarında yetiştiğimi hatırlattı..bir serseri miyim? bilmiyorum ama serserilik nedir biliyorum..en serseri cüzünde çevrem arkadaşlarım oldu..sokaklarda hayatın gerçek ve öyle derin yüzünü öğreniyor ki insan..bende öğrendim işte..buradaki tecrübelerimi asla terketmedim..kim hangi dilden konuşuyorsa o dilden konuşabilme yetkinliği demek bu aslında..argonun en alasını hayatın acımasızlığını en gerçeğinden öğreniyor insan sokaklarda..

sokakların en büyük özelliği katışıksız "gerçek" olması..arkadaşlık düşmanlık dayanışma başarı başarısızlık dışlanma kabul edilme gibi sosyolojik mefumların en gerçek şekilde öğretiyor sokaklar..bu samimiyet öyle bir kıvraklık kazandırıyor ki insana..hayatın acımasız yüzü ile değişik katmanlarda karşılaşıp onları aşma yöntemleri sokakta.

ne okuduğum kitaplar ne okullar ne edindiği değişik çevreler bu deneyimimi asla bana unutturmadı..bundan o kadar çok beceri elde ettim ki..evet türkiye de en çok bilinen aydınla yapacağım konuşmada değilse bile bir simitçiyle samimiyet kurmayı ben sokaklarda öğrendim.

ankara hele banliyo bakımından o kadar "dipte" bir şehirdir ki..neyse..özledim biraz yetiştiğim muhitleri..

günün hayırlı olması ümidiyle selamlar.